Wisła, odwiedziny po 20 latach

Wisła, Polska | Podróż 56 Wpis 55

Piękna górska miejscowość, śnieg po kolana, widoki zapierające dech, urokliwe deptaki, mili ludzie i dobra kuchnia. Tak mógłby brzmieć opis Wisły, ale jednak jesteśmy w Polsce i trzeba nazywać rzeczy po imieniu. Jest tu przyjemnie, ale w odbiorze przeszkadza chaos, chińskie pamiątki, wszędobylskie reklamy i budynki, za które architektom powinno się odebrać uprawnienia. Nie mówię tu tylko o gigantycznym hotelu, ale zastępowaniu starych pięknych willi kwadratowymi klocami. Co jak co, ale w architekturze codziennej Polska się uwstecznia.

03/12/2016 04/12/2016 | Autobus | Hotel |

Galeria zdjęć z tej podróży w serwisie Flickr >>

Dwadzieścia lat temu

Na wiosnę 1997 r. pojechaliśmy z czwartą klasą podstawówki nr 86 w Krakowie na zieloną szkołę do Wisły. Był to mój pierwszy wyjazd bez rodziców i o dziwo, po paru dniach chciałem z niego wrócić do domu. Pamiętam niewiele, na pewno byliśmy na Czantorii, doszliśmy do źródeł Wisły i byliśmy na Rynku. Był też budynek z kołami olimpijskimi, który teraz również widziałem, to Ośrodek Sportowy Start. Warto zaznaczyć, że w 1997 r. Adam Małysz miał już na koncie pierwsze sukcesy, ale tzw. Małyszomania rozpoczęła się dopiero trzy lata później. W żadnym więc wypadku Wisła nie mogła kojarzyć mi się wtedy z naszym skoczkiem.

Gdy przybyłem do Wisły jako trzydziestolatek, pierwsze skojarzenie było podobnego do tego z dzieciństwa. Czemu do cholery się tutaj tak długo jedzie? Wtedy to była podróż wynajętym autokarem, dłużyła mi się strasznie jak to dziecku. Teraz jechałem transportem zbiorowym i nie jest to nic przyjemnego. Trzy godziny w autobusie, a pierwszy kurs z Krakowa wyjeżdża o 9:30. Czyli dojazd na poranne wędrówki bez własnego auta odpada. Kolej od września nie jeździła z powodu remontu, a i tak połączenie jest tylko z Katowicami.

Beskidy są piękne

Często powtarzam, że Tatry są najpiękniejszym miejscem w Polsce, a byłoby jeszcze lepiej gdyby nie przylegał do nich nowotwór w postaci Zakopanego. Podobnie w Beskidach. W tym roku odwiedziliśmy Żywiec, który ma tę samą przypadłość co Wisła. Wszystkie te miasta są zaniedbane, pełne okropnych reklam i brzydkiej, chaotycznej zabudowy. Czasem się po prostu nie da przymknąć oka. Okolice Rynku to Krupówki-bis. Urokowi Wiśle na pewno nie dodał też gigantyczny hotel Gołębiewski tuż przy dworcu autobusowym.

Wróćmy jednak do plusów. W Wiśle są piękne wiadukty kolejowe i długie trasy spacerowe. Parę minut od Rynku można skręcić w szlak i znaleźć się w zupełnie innym świecie. Jeżeli trafimy na śnieg, to atmosfera jak z teledysku „Last Christmas” murowana. Nam właśnie to się przytrafiło. Dawno nie miałem okazji grzęznąć po śnieg w kolanach. W dodatku korzystając z chwilowo nieczynnej linii kolejowej przespacerowaliśmy się torami pokrytymi śniegiem, aż do samej stacji Wisła Kopydło. Niestety naszego wejścia nie zapowiedziano przez megafon.

Oferta gastronomiczna Wisły też nas nie zawiodła. Odwiedziliśmy restaurację Stara Winiarnia, poleconą przez naszą masażystkę. Wystrój, mimo że to początek grudnia, został zdominowany przez choinki i czapki Mikołaja. Ale i tak wszystko było całkiem gustowne. W menu znaleźliśmy burgery, pizzę, ryby. I oczywiście duży wybór win. Zdecydowaliśmy się na burgery w bułkach wypiekanych na miejscu. Opcja wegetariańska i mięsna-góralska. W obu był oscypek, a bułka leżała obok zawartości, tak by nikt nawet nie próbował jeść tego bez użycia sztućców.

Skocznia Adama Małysza

Nie udało się dojść do źródeł Wisły, ani wyjechać na Czantorię, ale udało się nam zobaczyć coś czego 20 lat temu nie było nawet w planach. Skocznia im. Adama Małysza w Wiśle-Malince była przygotowywana właśnie do sezonu. Bilet na wyjazd i zjazd wyciągiem kosztował nas 8 zł od osoby, dodatkowo za 2 zł można wyjść na najwyższy taras i zobaczyć skocznię z perspektywy skoczka. Fanem skoków nie jestem, ale na pewno należy się szacunek dla zawodników, których nie paraliżuje taki widok.

Dwa lata temu miałem okazję zobaczyć skocznię w fińskim Kuopio podczas letnich zawodów. Dało się wejść zawodnikom na głowę, nawet widzieliśmy jak kilku skoczków sikało pod drzewkiem, a publiczności nie było prawie wcale. Zrobiłem sobie wówczas zdjęcie z jednym z naszych młodych skoczków, jako jedyny kibic z Polski. Skoki letnie budzą jeszcze mniej emocji niż zimowe, ale skoro dobrze nam w tej dyscyplinie idzie, to trzeba się z tego cieszyć.

Górskie hotele

Sam bym nie pomyślał, że ja który 20 lat temu nie chciałem się ruszyć z Krakowa, 10 lat temu spałem po tanich hostelach, teraz pojadę do Wisły tylko po to by przespać się w dobrym hotelu ze spa i masażami. Bo to nie sentyment był powodem wyjazdu, ale odpoczynek od Krakowa i przy okazji pójście po raz pierwszy na masaż. Moje plecy czują się teraz dużo młodsze. Na pomysł masażu wpadła Martyna, ja do tej pory nie myślałem nawet by spróbować tego typu przyjemności.

Świat się zmienia, ludzie się zmieniają i nasz kraj się zmienia. Mam nadzieję, że za kolejne 20 lat dojadę do Wisły szybkim pociągiem i żadne banery mi nie będą szpecić widoku.